- Ίκαρος
- I
Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν γιος του Δαίδαλου και της δούλης Ναυκράτης. Μαζί με τον πατέρα του φιλοξενήθηκε από τον Μίνωα. Ο τελευταίος υποψιάστηκε πως ο Δαίδαλος βοήθησε την Πασιφάη στις σχέσεις της με τον ταύρο, από τον οποίο γέννησε τον Μινώταυρο. Έκλεισε, λοιπόν, στον λαβύρινθο το παιδί της γυναίκας του, τον Δαίδαλο και τον Ί. Χάρη στην ικανότητα του Δαιδάλου, που κατασκεύασε φτερά και τα συγκόλλησε με κερί, πατέρας και γιος μπόρεσαν να αποδράσουν από το νησί. Κατευθύνθηκαν προς τα Δ ο πατέρας και προς τα Α ο γιος. Όμως ο Ί., λησμονώντας την πατρική συμβουλή να πετάει χαμηλά (για να μην πλησιάζει τον Ήλιο και λιώσουν τα φτερά του), ανυψώθηκε περισσότερο απ’ ό,τι έπρεπε και η ζέστη του ήλιου έλιωσε το κερί των φτερών του. Έτσι, ο Ί. έπεσε στο πέλαγος και πνίγηκε. Από την πτώση του πήραν την ονομασία τους το νησί που βρισκόταν εκεί κοντά και το γύρω πέλαγος (Ικάριο). Λέγεται πως ο Ί. ενταφιάστηκε από τον Ηρακλή, ενώ ο Παυσανίας αναφέρει πως έδειχναν τον τάφο του σε κάποιο νησί του Αιγαίου.
Ο «Ίκαρος», άγαλμα μοντέρνας τέχνης του γλύπτη Ίκαρη, ύψους 16 μ. και βάρους 5 τόνων, κατασκευασμένο από ανοξείδωτα υλικά· έχει τοποθετηθεί στην είσοδο του λιμανιού του Αγίου Κηρύκου της Ικαρίας.
II«Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος», γλυπτό του Αντόνιο Κανόβα (Μουσείο Κορέρ, Βενετία).
(Αστρον.). Αστεροειδής που επισημάνθηκε στις 26 Απριλίου 1949. Το φαινόμενο μέγεθός του στη μέση αντίθεσή του είναι περίπου 12,0 και σε απόσταση μιας αστρονομικής μονάδας από τη Γη και από τον Ήλιο 16,9. Διεθνώς ονομάζεται Icarus 1566.
Dictionary of Greek. 2013.